Bayramlar ve Yitip Giden Değerlerimiz

Eskiden bayram sabahı, sokaklarda yankılanan içten kahkahalar, evlerde hazırlanan titiz düzenlemeler ve birbirine sunulan sevgi dolu selamlaşmalarla adeta bir yaşam kutlamasıydı. O günler, yeni alınan kıyafetlerin tazeliği ve komşular arasında paylaşılan samimi anlarla, toplumun ortak hafızasında öyle derin izler bırakırdı ki, bayram yalnızca takvimde işaretlenmiş bir tatil değil, yılların birikimiyle dokunan sosyal bir ritüeldi.

Tarihin akışı içinde, bayramların ruhu zamanla değişim geçirmiş, modern yaşamın getirdiği bireyselleşme ve soğuklaşma etkisiyle eskisi kadar içtenlik ve dayanışma barındırmaz hale gelmiştir. Geçmişte mahalle sokaklarında paylaşılan bir tebessüm, komşular arasında kurulan sınır tanımayan bağ, bayramın gerçek anlamını oluşturan o sosyal dokunun en güzel örnekleriydi. Fakat günümüzde, resmi tatil günlerine sıkıştırılan bayramlar -ne yazık ki artık o samimi buluşmaların ve ortak sevinçlerin yerine- ayrılıkların ve sosyal adaletsizliklerin gölgesinde kalıyor.

Modern toplumun içinde yaşanan adaletsizlikler, ayrımcılık ve vicdan erozyonu, bayramların eskiden taşıdığı umut ve barış mesajını zedeliyor. Tarihi süreçte bayramlar, farklı kesimleri bir araya getirip, toplumsal barışı pekiştiren bir araç olmuşken, bugün ne yazık ki pek çok kişi adaletsizlikle, kaybolan dayanışmayla yüzleşmek zorunda kalıyor. Her ne kadar geçmişin hatıraları, kapıların herkese açık olduğu, kimsenin dışlanmadığı o eski bayram coşkusunu yâd ettirse de, bugünkü ortamda o sıcaklığın yerini soğuk ayrışmalar almış durumda.

Ancak değişimin ilk adımı, bayramı yeniden sosyal bir bütünleşme ve dayanışma vesilesi olarak görmekten geçiyor. Eski günlerin o samimiyetini ve toplumsal yakınlığını yeniden yakalamak için, küçük bir tebessüm, içten bir kucaklaşma ya da mahalle sohbetleriyle başlayabiliriz. Herkesin, adaletin ve eşitliğin hüküm sürdüğü bir toplumda, bayramın gerçek anlamı –birlik, sevgi ve ortak neşe– yeniden yeşerecektir.

Belki de bugün, bayramları sadece resmi bir tatil olarak görmek yerine, tarihsel sürecin bize miras bıraktığı o derin sosyal bağları ve dayanışmayı yeniden hatırlamanın tam zamanıdır. Çünkü gerçek bayram, ancak herkesin kalbine dokunan, ortak değerlerin ve insani sevginin paylaşıldığı bir ortamda anlam kazanır.

BAYRAM ,HERKES İÇİNSE BAYRAMDIR.

Bu bayram,maalesef herkes için aynı değil. Annelerin evlatları için ‘adalet’ diye haykırışları duyulup suçsuz çocuklar ,gençler adalet rüzgarıyla özgürlüğüne kavuşunca gelir bayram herkese…